ای نخست همیشگی یکتا       آفتاب قدیمی دنیا
سیب سرخ بهشت پیغمبر       یک سبدیاس بر جمال شما
ابتدایت همیشه نامعلوم          انتهای تو نیز ناپیدا
راستی گر نباشی ای بانو        چه غریب است حرفهای خدا
خانه ات پایتخت این عالم         حجت من حدیث سبز کساء
فاطمه ای فرشته خیرات         برتو و خاندان تو صلوات 
چشم هایت ستاره می بارد     مثل خورشید روشنی دارند
نور ماه و ستاره و خورشید     چقدر پیش چشم تو تارشد
جلوه کردی و از مکان خودت   آمدی و فرشته ها دارند
از بلندای عرش تا    مکه         سر راه تویاس میکارند   
آمدی و تمام هرچه که هست   به مقام تو سجده می آرند  
فاطمه ای فرشته خیرات       برتو و خاندان تو صلوات 
توفرادا،تو فرد ،تو توحید       تو مساوی سیزده خورشید
تو همان سیب روشنی که ازل از درخت خدا پیمبر چید
تو رسولی ولی به طرز دگر   مرتضایی ولی به شکل جدید
معجر روشن تو هیجده سال به خودش رنگ آفتاب ندید
شب ندارد مدینه ام با تو   السلام علیک یا خورشید  
فاطمه ای فرشته خیرات         برتو و خاندان تو صلوات 
سرتو روی بالش پر بود         جلوه ات جلوه ای معطر بود
نان تو از بهشت میآمد          آب نوشیدنت کوثر بود
مثل یک گنبد طلایی شهر   پشت بامت پر از کبوتر بود
آمدی و ملائک بالا           عرض تبریکشان به حیدر بود
روز میلاد تو برای رسول        به خداوند روز مادر بود
فاطمه ای فرشته خیرات     برتو و خاندان تو صلوات